Waarom openheid over een miskraam belangrijk is

Dit artikel is gecontroleerd door: Corine Verhoeven

Sssh. Begin er niet over. Over miskramen wordt in stilte gesproken – als het al gebeurt! – maar het komt verrassend vaak voor, namelijk bij één op de zes (!) zwangerschappen.

Technische gezien spreken we van een miskraam wanneer een embryo of foetus in de eerste 16 weken van de zwangerschap het niet overleeft in de baarmoeder. De meeste miskramen kunnen niet worden voorkomen, maar als je goed eet en drugs en roken vermijdt dan doe je al veel om het risico te verkleinen. Hoewel de oorzaak meestal niet bekend is komt het vaak door een afwijking van het vruchtje, die een chromosoom te veel of te weinig heeft ^[1].

Wanneer je een miskraam meemaakt, gaan jij (en je partner!) vaak door een reeks van emoties. Zoals een vrouw+ aan ons #baarmoederverhaal project vertelde kan het voelen alsof “Je toekomst zoals je die kent verloren is gegaan”. Je kunt verdriet hebben om het kind dat je nooit hebt gekend. Je kunt je schuldig voelen alsof je iets verkeerd hebt gedaan. Je kunt je zelfs afvragen: “Ben ik het niet waard om een kind te krijgen?”

Sommige emoties die je hebt zullen onverwachter zijn dan andere. Iemand anders legde uit: “Ik voelde me eigenlijk heel boos. Niet alleen op mezelf, maar op alle andere moeders die alles leken te hebben gekregen wat ze ooit hadden gewild”.

Deze emoties zijn heel gewoon, maar omdat niemand erover praat hebben we de neiging om te denken dat we er helemaal alleen voor staan. Als wij, als samenleving, in plaats daarvan open zijn over een miskraam dan kunnen we van elkaar leren en elkaar steunen bij het verdriet en het verlies.

Ben jij getroffen door een miskraam? Help ons de stilte te doorbreken door je ervaring te delen op #baarmoederverhaal.

Het belangrijkste symptoom van een miskraam is bloeding uit de vagina en vaak gaat dit samen met buikpijn.

Als je vaginaal bloedverlies hebt en je denkt dat het een miskraam kan zijn is het altijd het beste om direct contact op te nemen met je arts of verloskundige of naar de spoedeisende hulp te gaan als dat mogelijk is. Zij zullen een onderzoek uitvoeren of een online consultatie en je de steun geven die je nodig hebt.

Houdt er rekening mee dat een lichte bloeding tijdens de eerste drie maanden van een zwangerschap gebruikelijk is.

Allereerst er is geen goede of verkeerde manier om met een miskraam om te gaan. Elke ervaring is uniek en iedereen verwerkt het anders. Sommigen rusten liever uit en nemen de tijd om na te denken over wat er gebeurd is. Anderen gaan liever door om hun gedachten af te leiden.

Hoe je ook reageert, het is belangrijk om te onthouden dat jij niets verkeerd hebt gedaan. Er is geen reden om je schuldig of beschaamd te voelen. Praten met mensen in je omgeving kan helpen. Je zult verbaasd zijn hoeveel andere hetzelfde hebben meegemaakt. Dus wees niet bang om contact op te nemen.